Din,aile,intihar,gerçek aşk,iç çamaşırı,ereksiyon,adam kaçırma,
beyin yıkama ve reddedilme;
epik hiperaktif şekilde tasarlanan kişisel bir yolculuk.

Upskirt fotoğraf çekimi ile ilgili epik bir aşk filmini nasıl sevdim nasıl sevdim anlatamam.
Şöyle bir baktığımız zaman karışık ağlarla örülü gibi dursa da ben 4 saatin nasıl geçtiğini anlamadım
diyeceğimi sanıyorsanız yanılıyorsunuz
çünkü
anladım;süper geçti.

Yani filme uzun diyecekler elbette olur ama filme baktığımız zaman
''bu sahne gereksiz''
''bu sahne çıkartılmalıydı''
diyebileceğimiz tek bir sahne bile yok bence.
Basit ama derin olan kavramlar uzun…

Sinema hocalarımın yüz karasıyım çünkü bu benim ilk Tarko filmim. Derste genelde uyuyordum çünkü sabahın 8'inde açılan hiçbir filmi izleyemem, kimse kusura bakmasın.
Neyse, hayırlı uğurlu olsun.

Bellek ve Sinema bağlamında bu filmi kesinlikle zihinsel zaman yolculuğu olarak tanımlayabiliriz.
Tarkovsky'nin otobiyografik belleğini bu filmde görmek, bu filmi daha da özel yapan taraflarından bence.
Filmin giriş sahnesinde bizi karşılayan genç, hipnotik bir terapi ile kusurunun iyileştirilmeye çalışılması ve bir televizyon ekranı aslında bize, gelecekteki hikayenin -filmin ilerleyen dakikalarının- programatik olduğunu, tematik…